Annika Mikołajko-Osman

Annika Mikołajko-Osman

Annika Mikołajko-Osman

Doktor sztuk muzycznych, sopran koloraturowy, solistka, kameralistka, multiinstrumentalistka, pedagog, absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie na Wydziale Edukacji Artystycznej i Rytmiki oraz Wydziale Wokalno-Aktorskim, absolwentka Akademii Muzycznej w Katowicach oraz studiów podyplomowych z zakresu Zarządzania Kulturą na Uniwersytecie Jagiellońskim, członkini Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.

W 2025 roku obroniła w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie pracę doktorską, którą poświęciła wokalnej muzyce współczesnej z pogranicza teatru instrumentalnego i performansu.

Debiutowała na scenie Filharmonii Krakowskiej w operze Claude’a Debussy’ego Peleas i Melizanda pod batutą Gabriela Chmury. Obecnie występuje jako wokalistka/aktorka i instrumentalistka (rhythm bones i syntezator) w obsadzie spektaklu muzycznyego Sonety Szekspira w reżyserii Małgorzaty Warsickiej w teatrze KTO.

Jako sopranistka zajmuje się przede wszystkim wykonawstwem muzyki współczesnej. W swoim dorobku posiada liczne prawykonania utworów autorstwa kompozytorów z całego świata. Była solistką między innymi w prawykonaniu opery Michała Dormana Estera jako tytułowa postać, Małej Mszy G-dur Mariusza Kramarza, Lamento Julii Schwartz na skład kameralny, She-Divine Juana Luisa de Pablo Enriquez Rohena na sopran solo oraz Hortus Nocti Karola Osmana na sopran i orkiestrę.

Od ponad 10 lat prowadzi autorskie warsztaty umuzykalniające oraz uczy improwizacji fortepianowej i emisji głosu. Prowadzi zajęcia zarówno w placówkach dla dzieci i młodzieży jak również na poziomie uniwersyteckim.

Doktor Annika Mikołajko-Osman uczestniczy również aktywnie jako prelegent na konferencjach naukowych oraz publikuje artykuły naukowe z zakresu sztuki muzycznej.

W ramach szerzenia kultury morskiej Annika wydała w 2017 roku książkę Szanty i ich muzyczno-edukacyjny charakter w środowisku marynarzy w erze wielkich żaglowców. W swojej działalności stara się również popularyzować zapomniany w Polsce instrument – kości (rhythm bones), któremu poświęciła dużo projektów muzycznych oraz artykułów naukowych.

Muzyka wyraża to,

co nie może być wypowiedziane

i co nie może być stłumione.

Victor Hugo

Copyright © 2025 - Annika Mikołajko-Osman - Wszelkie prawa zastrzeżone.
Realizacja WEBTEC Agencja Interaktywna